โกงเลือกตั้งในอดีต
พลิกตำนานทหารชักแถวไปเลือกตั้ง
ครั้งออหมักชนะอาจารย์หม่อมคึกฤทธิ์
ที่เห็นนี้ ที่จริงไม่ใช่เพิ่งมีเป็นครั้งแรก แต่มีมานานนับ 30 ปีแล้วครับ
ในเขตดุสิตถือว่าเป็นเขตทหารนั้น การมาลงคะแนนของบรรดาทหารในกรมกอง
ก็มักมากันเป็นกลุ่มเป็นก้อน มีให้เห็นเป็นปกติ
จะมี “ไม่ปกติ” ก็สมัย “ออหมัก” ชนะ “อาจารย์หม่อมคึกฤทธิ์” เมื่อ ต้นปี 2519
ผมต้องอ้างอิงหนังสือปกแดง “สันดานรัฐมนตรี ป.ม.” ที่ ทหารเก่านำมาตอบโต้นายสมัคร
และผมนำมาเรียบเรียงให้อ่าน ในบล็อค “หมักมาแว้ววว..แม้วมาวัก…พรรคพลังประชาชน”
เริ่มเรื่องก็เล่าปูพื้นฐานก่อนว่า ก่อนนั้นพรรค ปชป. เป็นแชมป์ สส.ตลอดกาลของ กทม.
จะมี สส. จากพรรคการเมืองอื่นสอดแทรกบ้างเล็กๆ น้อยๆ
พออาจารย์ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ก่อตั้งพรรคกิจสังคม ท่านก็ลงเขตดุสิต ( เขต 1 )ในปี 2518
ผลคือพรรคปชป. ชนะมาทุกเขตมาเว้นที่ “เขตดุสิต” ที่อาจารย์คึกฤทธิ์ลงสมัครนั่นแหละครับ
ทีม ปชป. นำโดยผู้อาวุโสของพรรค ปชป. คือ คุณธรรมนูญ เทียนเงิน
เมื่อพ่ายแพ้ในเขตดุสิต คุณธรรมนูญ เทียนเงินก็ไปลงสมัคร ผู้ว่าฯ กทม.
แต่เสียเชิงให้แก่ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช 1 ที่นั่ง พรรค ชาติไทย 2 ที่นั่ง
การพ่ายแพ้ของ ปชป. ในครั้งนั้น สร้างความเจ็บช้ำให้มากพอสมควร
ยิ่งเมื่อพรรคกิจสังคม 18 เสียงของ อาจารย์ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช สร้างประวัติศาสตร์ รวมพรรคเล็กพรรคน้อยโค่นพรรค ปชป. ที่มี 70 กว่าเสียงลง ในวันแถลงนโยบายไม่ผ่านสภา
และ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ขึ้นเป็น “นายกรัฐมนตรี” แทน
เมื่ออาจารย์หม่อม มีอันต้องยุบสภา ในต้นปี 2519 นั้น ท่านธรรมนูญ เทียนเงินและพรรค ปชป. จึงจัดให้ นายสมัคร สุนทรเวช( หลานรัก ) ลงสมัครในนามพรรค ปชป.
ในเขต ดุสิต สู้กับ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช
ผลปรากฎว่า อาจารย์หม่อมแพ้ไปหวุดหวิด
ในหนังสือ “สันดานรัฐมนตรี ป.ม. “บันทึกในบทที่ 6″ เกี่ยวกับนายธรรมนูญ เทียนเงิน ไว้ว่า
“ในเขตทหารนั้น ถือว่าเป็นเขตหวานหมูของพรรค ปชป. เพราะมีสายสัมพันธ์กับทหารสมัยนั้นดีมาก”
( เพราะเพิ่งเปลี่ยนผ่านผู้มีอำนาจจากเหตุการณ์ 14 ตุลา 16 …ผู้เขียน )
การลงคะแนนเลือกตั้งในวันนั้น มี “ทั้งไพ่ไฟ เวียนเทียน พลร่ม”
พร้อมหมดทุกอย่างเท่าที่จะทำให้มีขึ้นได้ก็ลงมือชั้นที่เคยผ่านการเลือกตั้ง
และเคยแพ้การเลือกตั้งในเขตนั้นมาแล้ว และได้มาควบคุมการเลือกตั้งด้วยตนเอง
( คุณธรรมนูญ มีตำแหน่ง ผู้ว่าฯ กทม. ) ก็ย่อมรู้ทางหนีทีไล่ รู้ว่าทำอย่างไรจึงจะชนะ ฯลฯ
จากการสังเกตตามหน่วยเลือกตั้งในเขตทหารวันนั้นจะสังเกตว่าได้มีทหารมาเข้าแถวรอลงคะแนนอยู่เป็นอันมาก และที่น่าสังเกตกว่านั้นทหารที่มาลงคะแนนมีผู้ควบคุมมาอย่างเป็นระเบียบ ทหารผู้ลงคะแนนแต่ละคนจะเขียนเบอร์หมายเลขที่จะลงคะแนนไว้ที่ฝ่ามือทุกคน และก่อนจะกาบัตรจะต้องหงายฝ่ามือขึ้นมาดูให้แน่ใจเสียก่อน
สิ่งที่น่าสังเกตยิ่งกว่านั้นก็คือทหารผู้มาใช้สิทธิ์แต่ละหน่วยนั้นมีหน้าตาคล้ายๆ กัน ราวกับเป็นลูกพ่อเดียวกันแม่เดียวกันและการปฏิบัติการลงคะแนนเหมือนกันหมดทุกหน่วย ราวกับหัดหรือฝึกซ้อมกันมาเป็นอย่างดี และทั้งยังได้รับการต้อนรับและคำแนะนำจากผู้ควบคุมหน่วยเลือกตั้งให้ลงคะแนนเรียบร้อยเป็นพิเศษด้วย
ด้วยเหตุนี้จึงปรากฎว่าหน่วยลงคะแนนเสียงเลือกตั้งในเขตทหารนั้น คับคั่งเป็นพิเศษ เฉพาะอย่างยิ่งผู้ลงคะแนนที่เป็นทหาร
บันทึกบอกว่าเลือกตั้ง “ไม่สุจริต”
มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ได้ตอกย้ำด้วยลายมือของท่านเอง
( ในคำนิยมหนังสือสันดานรัฐมนตรีป.ม. )ว่า
“ทหารเก่าไม่เคยโกงเลือกตั้งผม”
ก็ย่อมแปลเป็นอย่างอื่นไม่ได้เพราะ “อาจารย์หม่อมฯ” เขียนถึงคนเพียง 2 คน
คือ นายสมัคร และ ทหารเก่า
บันทึกหน้า 108 เขียนไว้ว่า หลังจาก มีการปฏิรูปการปกครอง 6 ตุลา 2519
นายธรรมนูญ เทียนเงิน หลุดจากตำแหน่ง “ผู้ว่าฯ กทม.” เพราะคำสั่งนายกรัฐมนตรี
และ นายสมัคร สุนทรเวช ( อดีตหลานรัก ) รัฐมนตรีมหาดไทยก็แต่งตั้งคนอื่นมาเป็น “ผู้ว่าฯ กทม.” แทน
“ทหารเก่า” เจอกับ คุณธรรมนูญ เทียนเงิน ( เพื่อนที่คบกันมากว่า 40 ปี )หน้าสยามรัฐ
ข้างๆ สำนักงานทนายความเสนีย์ ปราโมช เลยจับแขนถามกันตรงๆว่า
“ขอถามความจริงอะไรซักอย่างเถอะวะ ว่าไอ้การเลือกตั้งครั้งที่แล้ว
ในเขตอำเภอดุสิต ลื้อทำยังไง หมอนั่นจึงได้รับเลือกตั้งมา”
คุณธรรมนูญหัวเราะตอบผมว่า…
“อั๊วก็ทำอย่างที่ลื้อรู้ๆ นั่นแหละวะ”
“โกงใช่มั๊ยวะ”…ผมถาม
“อั๊วไม่บอก เพราะลื้อก็รู้ คุณชายก็รู้ แต่เมื่อท่านไม่พูด อั๊วก็ไม่พูด”
แล้วคุณธรรมนูญ ก็พูดต่อไปว่า
“ที่อั๊วทำทุกอย่างช่วยทุกอย่างให้มันเป็นผู้แทนราษฎร เป็นรัฐมนตรีนั้น
ก็เพราะอั๊วไม่รู้สันดานของมัน ถ้าอั๊วรู้อย่างนี้อั๊วโดนมากับตัวเองอั๊วรับรองว่าไม่มีทาง”
พูดจบคุณธรรมนูญก็หัวเราะเดินขึ้นสำนักงานทนายความเสนีย์ ปราโมชไป
ก็เป็นอันว่า “พลร่ม ไพ่ไฟ เวียนเทียน” ( โกงเลือกตั้ง ) มีมานานแล้ว
แต่การเลือกตั้งล่วงหน้าวันนี้ไม่ทราบที่มาที่ไป ไม่อาจวิเคราะห์ได้ครับ
ไหนๆ ก็เปิดหนังสือแล้วขอแถมอีก หนึ่งประวัติศาสตร์ในหนังสือเล่มนี้
พลิกไปหน้า 94 ตอนท้ายๆ มีบันทึกว่า…
คุณธรรมนูญเคยให้สัมภาษณ์เกี่ยวกับเรื่องของหมอนั่นในหนังสือรายสัปดาห์ชื่อ “อาทิตย์”
เมื่อวันที่ 24 มกราคม 2521 ว่า
“ผมรู้สึกผิดไปมากก็คือไปสนับสนุนสมัคร ซึ่งการเรื่องนี้ผมจะไม่ปฏิเสธและก็ยอมรับจริงๆ ว่าผิดต่อพรรค
และก็เป็นอันนี้อันเดียวเท่านั้น ที่จนกระทั่งบัดนี้ ยังรู้สึกผิดอยู่”
“ที่ทำตอนนั้นก็เพราะคิดว่าสนับสนุนคนที่ถูกต้อง ก็เพราะเราเคยช่วยเหลือมันมาตลอด
ตอนแรกที่ไม่มีชื่อสมัคร ร่วมในคณะรัฐมนตรี ก็วิ่งเต้นให้ จนได้เป็นรัฐมนตรี
ก็เพราะกรรมการที่เลือกรัฐมนตรี ( ในพรรค ปชป. ) นั้นไม่เลือกให้
และตอนนั้นผมก็มีเสียงเดียว ก็สู้ไม่ได้ เราจึงหลบไปเล่นทางกรรมการกลางพรรคซึ่งเรามีเสียงข้างมาก
จึงทำให้สมัครได้รับตำแหน่ง และสิ่งนี้แหละที่อึดอัดใจมากที่สุด และยอมรับว่าผิดต่อพรรคจริงๆ อันเดียว”
“คุณธรรมนูญ เทียนเงินได้รับความชอกช้ำระกำใจ เกี่ยวกับหมอนั่นเพียงใด
ทั้งในสมัยรัฐบาล มรว.เสนีย์ ปราโมชและนายธานินทร์ กรัยวิเชียร
ก็ขอให้ไปถามคุณธรรมนญดูเอง คงจะตอบคำถามได้ดีกว่าผมเขียนแน่
และเมื่อพบคุณธรรมนูญเมื่อเร็วๆ นี้ คุณธรรมนูญยังบอกกับผมว่า”….
“ผมโดนมันกัดเสียจนนอนเลียแผลตัวเอง อยู่จนปัจจุบันนี้”
อา…ขึ้นต้นด้วย “โกงเลือกตั้ง” ไหงมาจบที่…เรื่อง “ไอ้ซ่าส์…จอมเนรคุณ” ไปได้
คุณวีระ มุสิกพงศ์จะไม่มายืนยันความจริงเหล่านี้บ้างเหรอครับ อิ อิ